ClaimConcept

"U kunt vaarwel zeggen tegen de lage rente op uw spaargeld, terwijl u toch ‘op zeker’ speelt. Deze beleggingsvorm combineert dus het gemak van sparen met het hoge rendement van beleggen.”

En ja hoor, na 5 jaar... niets. Zo ook bij de heer X begin 1998, die op 64-jarige leeftijd nog eens begint aan een appeltje voor de dorst, om zijn vrouw vijf jaar later te kunnen verrassen. In 2003 worden de polissen buitengerechtelijk vernietigd, maar zoals altijd wil Achmea ook na jarenlange onderhandelingen niet verder gaan dan hooguit beëindiging met gesloten beurs. Einde oefening?

Eind juli 2012 wordt X opgeschrikt door een spook uit het verleden: Levob vraagt 'uw Hefboom krediet ' voortaan op een andere wijze te betalen. Levob? Achmea? Hefboom Krediet ? Rente? Betalen? Woekerpolissen, waarvan X meende dat deze al in 2005 waren doorgestreept? En dan zeven jaar later, wil Achmea opnieuw een restschuld uit 2005 kennelijk opnieuw tot leven wekken?

Er ontstaat een kat-en-muis-spel als blijkt dat de polissen al in 2003 buitengerechtelijk vernietigd waren, meteen nadat echtgenote Y op de hoogte was gebracht. Kortom, Achmea vordert dus een restschuld op overeenkomsten waarvan sinds 23 december 2011 definitief vaststaat dat ze met terugwerkende kracht geacht worden nooit te hebben bestaan! Met recht op inleg retour...

Op naar de Ombudsman Kifid. Tot onze stomme verbazing wordt de klacht op 15 april 2013 afgewezen, omdat echtgenote Y volgens het Reglement niet kan klagen en de Ombudsman niet over 1:88 BW wil oordelen (Huurkoop zonder handtekening partner). Klacht van mevrouw Y? Maar de klacht was toch namens beiden ingediend, geachte Ombudsman, en los van 1:88 BW is er toch ook nog zoiets als schending Zorgplicht door Achmea en diens tussenpersoon?

Maar niet getreurd, meteen door naar de Geschillencommissie Kifid. Achmea voert exact hetzelfde korte verweer als bij de Ombudsman, dus een snelle procedure ligt in het verschiet. Na een klinkende overwinning in vier voorbeelduitspraken op 15 november 2013 en 6 uitspraken met onder meer Achmea op 7 januari 2014 in dezelfde 10-jarige lijn, blijft het echter stil bij Kifid.

Tot de Commissie van Beroep op 1 juli 2014 een klacht over een Dexialease niet alleen afwijst wegens te laat klagen, maar daarnaast ook nog een slotzin wijdt aan zorgplicht. De Algemeen Voorzitter Geschillencommissie vraagt op 17 juli 2014 beide partijen om hun visie, gevolgd door een voorstel van Achmea om 66% van de schade te vergoeden, maar wel inclusief restschuld.

En wat doet de Geschillencommissie? Die wijst in uitspraak GC-2014-343 op 25 september 2014 de klacht doodleuk af wegens te laat klagen. De onderhandelingen voor en na mei 2005 worden niet vermeld, de vermeende doorhaling van de polissen evenmin. En 1:88 BW?

4.3 In zijn algemeenheid geldt voor een dergelijke artikel 1:88 BW klacht dat deze niet ziet op de rechtsbetrekking tussen de zich bij de Commissie beklagende Consument en de betrokken financieel dienstverlener en om die reden buiten behandeling moeten blijven. Daar komt nog bij dat een dergelijk beroep op nietigheid in verband met het bepaalde in artikel 1:88 BW naar het oordeel van de Commissie te ver verwijderd is van het begrip “financiële dienst” in de zin van artikel 1 van voornoemd Reglement

Snapt u het nog? Wij niet, dus op naar de Commissie van Beroep Kifid, met vanuit Achmea hetzelfde korte verweer als altijd. Inmiddels heeft een hoorzitting plaatsgevonden waar Achmea het niet de moeite waard vond om te verschijnen. Daarmee blijft voorlopig nog onbeantwoord waarom Achmea alleen de (gekapte!) bomen van april 2003 en het voortwoekeren van 2012 hoeft te tonen, maar de rest van het bos niet.

4.7 (...) uit de overgelegde stukken blijkt niet dat Consument nadere actie heeft ondernomen naar aanleiding van de brief van 24 april 2003 van Aangeslotene. Eerst in 2012 heeft hij zich opnieuw bij Aangeslotene beklaagd.

Om nog maar te zwijgen van mijn visie en die van Achmea op de brief van 17 juli 2014 van Voorzitter mr. prof. C.E. du Perron...

Een visie waarop nooit inhoudelijk is ingegaan, maar die nu wel voorligt aan de Hoge Raad. Of die uitspraak nog soelaas biedt aan een aantal gedupeerden? Geen enkel middel wordt geschuwd door onze financiële grootmachten zoals Achmea. Want wat te denken van de jongste oude affaire? >> Lees verder

En 1:88 BW anno 2016? Daar heeft de Commissie van Beroep eindelijk onderkend dat Kifid daarover wel degelijk heeft te oordelen! Maar ook dan gaat de trukendoos wagenwijd open.

Om te bewijzen dat een (voormalig) echtgenote eerder dan na de desastreuze afloop eind 2008 op de hoogte was van de naderhand buitengerechtelijk vernietigde contracten, komt Firma List & Bedrog Achmea met een opmerkelijk verweer: een overboeking van rekeningnummer 22.350.6672 uit 2007, zogenaamd een en/of-rekening van het (toenmalige) echtpaar. Wat heet: in meerdere andere dossiers kwam ik datzelfde rekennummer tegen, met als klap op de vuurpijl een letterlijk identiek verweer van 6 december 2012 in andermans procedure!

Bankrekeningnummer 22.350.6672 blijkt een eigen effectenrekening van Achmea zelf...

Hoe een uitspraak tot stand komt, dat is het geheim van de raadskamer. De Secretaris is hierbij echter spin in het web. Deze ontvangt de klacht, legt het dossier aan, bepaalt voorshands de ontvankelijkheid, vraagt verweer op, bereidt de hoorzitting voor, notuleert de hoorzitting, stuurt een concept-uitspraak naar de betrokken commissieleden, ondertekent samen met de voorzitter de uiteindelijke beslissing. En vergeet daarbij wel eens een essentieel bewijsstuk.